De Vlaamse en Brusselse straten raken stilaan gevuld met grote verkiezingsborden en daarbij horende slogans met grote beloften. En net nu valt er bij jou een Raaknummer in de bus met als thema: ‘democratie’. Het een zal wel met het ander te maken hebben, denk je dan …?
Tja, democratie is voor kwb natuurlijk een belangrijk principe. En ook ik word zenuwachtig als ik zie hoe weinig geloof nog wordt gehecht aan die democratische beginselen. Maar kwb nam zich bij aanvang van haar beleidsperiode voor om zich vooral te bekommeren om het versterken van je eigen omgeving, je eigen buurt, je eigen dorp, gemeenschap.
Daar biedt kwb dan ook volop kansen toe. Ten eerste is een kwb-afdeling immers bij uitstek een proeftuin om te proeven van democratie. Een ploeg vrijwilligers onderzoekt waar de eigen leden en bij uitbreiding de bewoners van hun gemeenschap nood aan hebben, en proberen met die info een programma op maat van hun buurt te ontwikkelen. Samen steken ze de handen uit de mouwen om die activiteiten uit te werken en zoveel mogelijk mensen samen te brengen.
Op die activiteiten wordt niet alleen geleerd, gespeeld of gesport, er wordt ook veel gepraat en hopelijk ook veel geluisterd. Daar zit een tweede kans voor kwb. Want op die manier kom je heel wat te weten over wat er leeft en speelt in jouw gemeenschap. We gingen dit jaar zelfs een stapje verder en gaven jullie een middel om nog meer dat luisteren in de kijker te zetten.
Met onze Buurtluisteraar konden we horen waar mensen in jouw buurt het meest van wakker liggen, en met die zaken kan je aan de slag gaan. Niet als politicus, maar als betrokken inwoner denk je mee na over mogelijke verbeteringen in jouw buurt. Met in ons achterhoofd altijd een sociale, inclusieve en solidaire gemeenschap proberen we mensen samen te brengen en samen te doen werken aan een buurt waar iedereen zich goed en welkom voelt, waar het voor iedereen goed is om te leven en te wonen.
Ja, ook dat is democratie en dus een beetje politiek. Want waar het soms verkeerd loopt, is dat vele mensen zich niet beluisterd voelen door politici. Ook wij voelen dat soms zo aan. Vooral op momenten dat gemeenten activiteiten beginnen te organiseren die ons beconcurreren, en we ons afvragen waarom ze hier gemeenschapsgeld in investeren.
Maar luisteren gaat natuurlijk veel verder dan enkel een bevraging laten invullen. Het is zoals een enquête of een referendum van een gemeente over een probleem waar mensen wakker van liggen. Je kan zien wie het meest stemt voor het een of voor het ander, maar zolang je met de mensen niet in gesprek gaat, is er geen enkele nuance aan te brengen. En bovendien heb je alleen maar winnaars en verliezers.
Dat geldt ook zo voor onze Buurtluisteraar. Het is slechts een opstap om echt in gesprek te gaan en echt te gaan luisteren. Om samen na te denken hoe het dan beter zou kunnen. Om na te denken over het feit of een idee wel een goed idee is voor iedereen in de buurt, of sluit het misschien net andere mensen uit?
Door te luisteren naar elkaar en in gesprek te gaan met elkaar groei je vaak naar een oplossing die meestal ergens in het midden ligt. Zo kom je tot een aanvaardbare en betere oplossing voor iedereen. Dat zal ook belangrijk zijn bij de komende verkiezingen.
In heel wat landen zien we steeds extremere standpunten opduiken en stemmen mensen ook voor partijen met extreme standpunten. Ook in peilingen bij ons zien we dit fenomeen. Nochtans zal het enkel beter worden als we met zijn allen dichter bij elkaar komen, terug meer naar elkaar luisteren en oplossingen in het midden gaan zoeken. We zullen elkaar meer onder ogen moeten komen, meer met elkaar in gesprek moeten gaan, meer luisteren naar elkaar en dichter naar elkaar toe groeien.
Laat die proeftuin bij kwb dus maar groeien en bloeien. Laten we een voorbeeld zijn dat iedereen zijn plaats kan vinden bij ons. We hoeven het niet met iedereen eens te zijn, maar we zijn bereid om naar elkaar te luisteren en na te denken over hoe het voor ons allemaal beter kan worden.